26 Nisan 2008 Cumartesi

Özür... Özür... Özür... Koskocaman özür...

Uzun bir aradan sonra yeniden merhabalar...

Maalesef çok uzun zamandır birlikte olamadık, elbette ki elde olmayan sebeplerden oldu bu ara verme. Ama söz bir daha bu kadar uzatmayacağım... Çünkü yazamadığım için duyduğum suçluluk duygusunu tarif etmem imkansız. Bu suçluluk duygusunu yeniden yaşamaktansa her ne şartta olursa olsun yazmayı tercih ederim.

Özrümü kabul buyurursanız beni çok sevindirirsiniz sevgili dostlar...

Yeni gönderilerle burdayım...

Çocuklarımız için, geleceğimiz için bir kampanya!